خود بزرگ بینی
- تیم نویسندگان
- ۲۰ مهر ۱۴۰۳
خود بزرگ بینی ، نوعی از هذیان یا توهم است که علائمی از اعتقاد غیر واقعی فرد به توانایی ها یا قدرتهای خود را بهمراه دارد
خود بزرگ بینی می تواند ناشی از عواملی در اختلال اعصاب مغز و بدن ، مواردی ژنتیک ، اثرات سوء مصرف مواد ، بروز اختلالات روانپزشکی ، قرار گرفتن در معرض تروما یا مواردی از استرس و پیروی و جهت گیری های شناختی باشد که باعث ایجاد این اختلال شناختی و شخصیتی شود . می توان به طور فراگیر دید افراد مبتلا به این توهم در اغلب موارد ممکن است بزرگ نمایی از همه چیز را تجربه کنند
خود بزرگ بینی در نزد آنها بدان معناست که آنها بر این باورند که تواناییهای ویژه ای ، دارند که قرار است و یا می توانند با آن کارهای خارق العاده ای را انجام دهند یا قدرتی بالاتر آنها را برای انجام یک ماموریت ویژه انتخاب کرده است .
خود بزرگ بین ها همچنین ممکن است عقده برتری داشته باشند و معتقد باشند که می توانند به چیزهایی دست یابند که دیگران نمی توانند دارای توانایی ویژه ای از آگاهی و الهام هستند و خیلی متغییرها را می دانند یا حس می کنند .
خود بزرگ بینی با این باورها می توانند برای دیگران شوک آور ، و آزار دهنده باشند و اغلب منجر به مشکلاتی در روابط کار و سایر زمینه های زندگی شوند.
اختلال اعصاب در مغز و بدن که اثر توهم خودبزرگ بینی دارد
خود بزرگ بینی در بیماران مبتلا ، عدم تعادل در تولید و توزيع انتقال دهنده های عصبی می تواند باشد . دانشمندان پس از تحقیقات و آزمایش های بالینی متوجه شدن ، دوپامین در سیستم پاداش و عملکرد خلق فرد بسیار نقش مهمی داشته و الگوهای پیام های عصبی سازمان یافته ای را ایجاد می کنند
که تولید و توزیع کاهش یافته یا افزایش یافته آن ( دوپامین ) در سلول‌های مغزی می تواند ، باعث ایجاد توهم در توانایی و باورهای غلط خود بزرگ بینی و عملکرد نامناسب مغز شود .
عدم تعادل در این انتقال دهنده ها می تواند منجر به علائمی مانند احساس اغراق آمیز از اهمیت داشتن ، قدرت فکری ، توان ایجاد ، همه توانی و باورهای غیر واقع بینانه فرد در مورد توانایی های خودش شود .
فعالیت و تحریک بیش از حد ، دوپامین همانطور که در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در طول دوره های شیدایی دیده می شود می تواند به ایجاد خطاهای شناختی منجر شود. به همین ترتیب عدم تعادل در سایر انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین و نوراپی نفرین نیز می تواند منجر به علائم توهم خود بزرگ بینی شود . علاوه بر این ، دانشمندان با یکسری آزمایش های بالینی پیچیده دریافته اند که اختلال در مسیرهای عصبی خاص نیز مانند مدارهای دوپامینرژیک و گلوتاماترژیک می تواند باعث روان پریشی در زمینه ای از خود بزرگ بینی شود.
خود بزرگ بینی و ژنتیک
طبق آخرین تحقیقات دانشمندان ژنتیک در واکنشهای خود بزرگ بینی و عملکرد در سوابق ژنتیکی دریافتند که عامل ژنتیک ، نیز می تواند عامل مؤثری در خطر ابتلا به هذیان خود بزرگ بینی است ، قابل شناسایی هستند .
در مورد خودبزرگ بینی تحقیقات دانشمندان نشان داد . آنتی ژن لکوسیت انسانی (HLA) ممکن است در ایجاد اختلالات پارانوئید نقش داشته باشد. این ژنها به تنظیم انتقال دهنده های عصبی مانند ، دوپامین سروتونین و نوراپی‌نفرین کمک می کنند که در تثبیت خلق و خو و رفتار بسیار مهم هستند . تغییرات در این ژنها می تواند منجر به عدم تعادل انتقال دهندههای عصبی شود که میتواند علائم هذیان یا توهم خود بزرگ بینی را ایجاد کند.
خودبزرگ بینی و عامل سو مصرف مواد
خود بزرگ بینی در اختلالات روانی
اثرتروما يا تجربیات آسیب زا در خودبزرگ بینی
تروما در بیشتر موارد باعث خطر ابتلا به اختلال و انحرافات شناختی را افزایش می دهد مطالعات نشان می دهد افرادی که آسیبهای روانی مانند رها شدن یا غفلت را در دوران کودکی تجربه کرده اند ، در معرض خطر تفکر هذیانی هستند .
محققان دریافتند که بزرگ نمایی و خودبزرگ بینی که یک باور متورم نسبت به موقعیت یا قدرتشان است می تواند آنها را از درد حوادث آسیب زای گذشته محافظت کند .
ایجاد یک واقعیت خیالی که در آن احساس مهم بودن و تاثیرگذاری می کنند آرامش و پذیرشی را فراهم می کند که نتوانسته یا نمیتوانند از والدین خود دریافت کنند افراد مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه نیز ممکن است هذیان و توهم را تجربه کنند، اما آنهامعمولا پارانوئید هستند تا خودبزرگ بین .
تحقیقات نشان میدهد که بازماندگان تروما ممکن است به هذیان یا توهم خود بزرگ بینی به عنوان یک مکانیسم مقابله تکیه کرده و با کمک آن ، سعی در فرار از احساسات ناراحت کننده داشته باشند. بسیاری از کسانی که تفکر هذیانی را تجربه می کنند باورهای خود را بسیار معنادار توصیف می کنند که باعث ایجاد حس کمک هدف و هویت می شود این اعتقادات محکم به آنها می کند تا رویدادهای آسیب زا را پردازش کرده و عزت نفس شان را تقویت ،کنند و این می تواند توضیح دهد که چرا برخی از آنها تمایلی به درمان بیماری خود ندارند.
جهت گیری های فکری شناختی و الگوهای ذهنی می توانند به آسیب خود بزرگ بینی منجر شوند
الگو پردازی های شناختی مختلف از جمله سوگیری تاییدی که در آن افراد به طور مداوم به دنبال اطلاعاتی هستند که باورهای خودشان را تایید کند ، می توانند باعث تصورات غلط شوند توهم کنترل که باعث می شود افراد بر این باور باشند که کنترل بیشتری بر محیط خود نسبت به خودشان ، دارند نیز میتواند به مغالطه های شناختی کمک کند.
الگوهای فکری دیگری که میتوانند باعث توهم و هذیانهای خود بزرگ بینی شوند ، عبارتند از تفکر جادویی باوری که افراد معتقدند افکار یا اعمالشان میتواند بر رویدادهای جهان تأثیر بگذارد . در نهایت ، تعمیم بیش از حد یا نتیجه گیری گسترده بر اساس تجربیات یا شواهد محدود میتواند منجر به برداشت های نادرست شود.
در نهایت این الگوهای تفکر تحریف شده میتواند باعث شود افراد باور کنند که تواناییهای استثنایی یا دانش ویژه ای دارند حتی اگر شواهدی بر خلاف آن وجود داشته باشد.
استرس و سختی های تجربه در خود بزرگ بینی
در مسیر خواستن و اراده استرس و رویدادهای مهم زندگی می تواند به ایجاد توهم یا هذیان خود بزرگ بینی کمک کند. وقتی افراد استرسهای روانی یا تغییرات اساسی را در زندگی شان تجربه می کنند این میتواند منجر به الگوهای تفکر تحریف شده خواهد شد ، که به مغالطه و بزرگ نمایی کمک می کند . از آنجایی که استرس حاد باعث عدم تعادل شیمیایی در مغز می شود، افراد را در برابر تفکر هذیانی آسیب پذیرتر می کند، به خصوص اگر سابقه خانوادگی روان پریشی داشته باشند.
این افراد ممکن است شروع به این باور کنند که توانایی ها یا استعدادهایی استثنایی برای مقابله با استرس فزاینده خود دارند. آنها همچنین ممکن است درگیر تفکر جادویی شوند و معتقد باشند که افکار یا اعمال آنها می تواند نتیجه موقعیت را کنترل کند
- متن مقاله فوق توسط گروه امتداد من تالیف و در اختیار علاقمندان قرار داده شده است.
این مقاله را بصورت PDF دانلود و مطالعه نمایید
منابع:
- Psychologists Explain 8 Causes Of Grandiose Delusions By Kristen Lawrence
- Published on June 27, 2023 Last modified June 27, 2023
MENTAL HEALTH, NARCISSIST
فهرست مطالب
امتداد من پژوهش‌های خود در حوزه روان درمان تحليلی را در اختیار مخاطبين علاقمند به این حوزه قرار میدهد و به مخاطبين کمک می‌کند تا به دانش بالاتری در مورد الگوهای ارتباطی خود با افراد که در گذشته ارتباط داشته‌اند و در حال حاضر رابطه دارند آگاهی پیدا کنند و الگوهای ارتباطی که توسط درمانگر تکرار می‌شوند را مورد پژوهش و فرآیند تحليل قرار دهند.
لینک‌های مفید
- فروشگاه
- مشاوره
- تماس با ما
تمام حقوق برای امتداد من محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است | طراحی و توسعه NETCOM