غریزه

غریزه و نظریه های اولیه زیگموند فروید دچار پرسش و چالش‌های زیاد شد. در نتیجه فروید در حد فاصل ۱۹۱۵ تا ۱۹۲۶ به یک بازنگری بزرگ در تئوری‌های خویش دست زد. او تجدید نظری سازمان یافته در مورد غرایز انجام داد. فروید به غرایز به عنوان یک منبع درونی تحریک ذهنی می‌نگریست، اما نه به صورتی که موجب یک اثر آنی و زودگذر شود، بلکه اثر آن مداوم و پیوسته است. یک غریزه بنابراین چهار جنبه دارد>

۱) منبع (Source)
۲) ‌هدف (aim)
۳) موضوع (Object)
۴) نیروی محرکه (impetus)

•  منبع : عبارت است از روند بدنی که ایجاد تهییج و تحریک می‌کند.
• هدف : ارضای غریزه است.
•  موضوع : چیزی است که این ارضا توسط وی صورت می‌گیرد .
• نیروی محرکه : نیرو گذاری روانی است که در پشت غریزه وجود دارد.

فروید همچنین به قابلیت انعطاف و تغییر شکل راههایی که غرایز می‌توانند خود را نشان دهند اشاره می‌کند. یک غریزه می‌تواند دچار والایش شود. مانند زمانی که کنجکاوی فرد ( که در واقع ماهیت جنسی ) دارد به سمت تحقیقات علمی متوجه می‌شود و یا در واکنش سازی عشق و ترحم به صورت ناخودآگاه پوششی برای پنهان کردن خصومت هستند. گاهی غریزه به سمت خود فرد برمی گردد. در مواردی مانند خودشیفتگی اسکیزوفرنیا،خصومت و عشق می‌توانند به سوی خود فرد متوجه شوند و باعث علایم بدنی و روانی گردند.

 فروید افسردگی را از این دیدگاه بررسی کرد. وی می‌گفت افسردگی جنسی از غم نیست ، بلکه خشمی چرخش یافته به درون است.