خود کاذب
- تیم نویسندگان
- ۲۰ مهر ۱۴۰۳
از نظر وینیکات همگی ما با خودی واقعی به دنیا می آییم خود حقیقی کودک به احساسات دیگران اهمیتی نمیدهد
و جامعه پذیر نشده است. هر زمان که نیاز دارد جیغ میکشد حتی اگر نیمه شب یا در قطاری شلوغ باشد. ممکن است پرخاشگر، گزنده و اندکی منزجر کننده باشد وینیکات اضافه میکند که اگر بناست شخص هرگونه احساس واقعی در بزرگسالی داشته باشد باید از دوره ای بهره مند شده باشد که به خود واقعی اجازه دهد به راه خودش برود از طرف دیگر، به تدریج خود كاذب میتواند رشد یابد که ظرفیت گردن نهادن به خواسته های واقعیت خارجی ، مدرسه، کار و غیره را دارد.
متأسفانه به بسیاری از ما فرصتی داده نشده است که خود حقیقی مان باشیم شاید مادر افسرده بود، یا پدر اغلب خونش به جوش میآمد شاید خواهر و برادر بزرگتر یا کوچکتری وجود داشت که در بحران به سر میبرد و مستلزم تمام توجه بود در نتیجه ما بسیار زودهنگام یاد گرفته ایم که اطاعت کنیم؛ ما به بهای توانایی مان برای احساس خود ،اصیل فرمان بردار شده ایم.
خود واقعی و خود کاذب مفاهیمی روانکاوی هستند و توسط وينيكات Donald Winnicott) معرفی شدند. خود واقعی همان حس و شعور فرد بر اساس تجارب معتبر و خود انگیخته است همان حس زنده بودن است. خود کاذب به عنوان یک نمای دفاعی تلقی می شود که در موارد شدید میتواند موجب فقدان خود انگیختگی و احساس مردگی و پوچی شود خود کاذب همان نقابی است که بر چهره می زنیم.
خود واقعی موقعیتی نظری است که از رفتار خودانگیخته و ایده شخصی حاصل میشود رفتار خودانگیخته عملا همان خود واقعی است. تنها خود واقعی می تواند خلاق باشد و احساس واقعی بودن .کند خود واقعی از زنده بودن بافت های بدن و فعالیت کارکردهای بدنی که شامل فعالیت قلب و تنفس میشود، به وجود می آید.
خود واقعی ریشه در اوایل شیرخوارگی و نوزادی دارد تجربه و شناخت و درک زنده بودن نوزاد است. خود واقعی همان بودن است؛ در کودک یک حس و تجربه واقعی بودن ایجاد میشود( sense of reality). این حس در کودک ارزش زیستن ایجاد میکند.
خود برانگیختگی و حرکات غیر کلامی کودک از یک حس غریزی می آید (instinctual sense). اگر این حس توسط مادر یا مراقب اصلی پاسخ داده شود، آنگاه تبدیل به پایه ای برای ،رشد شناخت و توسعه مستمر خود واقعی میگردد؛ ولی اگر مادر به اندازه کافی خوب نبود خود بر انگیختگی نوزاد در معرض خطر قرار می گیرد، خطر ناشی از نیاز به انطباق نوزاد با خواسته ها و انتظارات پدر و مادر نتیجه این عدم تطابق خود کاذب نامیده می شود، جایی که انتظارات و حرف مردم مهم شده و بر فرد غالب می گردد.
شکل گیری خود کاذب
خود کاذب شامل خودی است که افراد برای کسب تحسین عشق و پذیرشی که در اوایل کودکی دریافت نکرده اند به دیگران ارائه می.کنند. اگر فرد، خودش باشد و پذیرش گرمی را احساس کند، دیگر نیازی به خود کاذب ندارد خود کاذب در واقع یک ماسک است و افرادی که درمان نشدهاند یا در اوایل زندگی عشق و محبت کافی دریافت نکرده،اند به صورت می زنند. این ماسک وسیله ایست برای فرار از تفکرات دردناک مشکلات و هیجاناتی که فرد در دوران کودکی تجربه کرده است.
سطوح خود کاذب
خود کاذب از نظر وینیکات ذاتا پدیده بدی نیست. او معتقد است در دنیای ،بزرگسالی درجاتی از خود کاذب برای بقای اجتماعی و فرهنگی ما لازم است. مثلا ما باید بتوانیم خشم بی حد و حصر یا تنفر خود را در برابر دیگران مهار کنیم و آن را به اشکال سازنده تری ابراز کنیم تا بتوانیم در جامعه پذیرفته شویم و با دیگران ارتباط برقرار کنیم اما او میگوید برای داشتن درجات تعدیل شده و آگاهانه ای از خود کاذب، ما نیاز داریم برای مدتی خود حقیقی خالص خود را تجربه کنیم بدون اینکه کسی آسیب ببیند اگر ما این فرصت را نداشته باشیم خود کاذب افراطی ای را پرورش خواهیم داد که به صورت اطاعت بی چون و چرا یا پرخاشگری و خودمحوری افراطی در ،روابط خود را نشان خواهد داد.
طبق دیدگاه وینیکات خود کاذب میتواند سطوح مختلفی داشته باشد؛ برای مثال در یک سطح افرادی هستند که مؤدبانه و به طور کامل از قوانین پیروی میکنند و سطحی دیگر افراد مبتلا به اسکیزوفرنی که به طور کامل از خود واقعی دست کشیده.اند از منظر ،وی در بیشتر اختلالات روانی وجود خود کاذب مشهود است زیرا با این خود كاذب بیمار توان رویارویی با جهان غیر قابل اعتماد و غیر قابل پیش بینی را دارد.
افرادی که خود کاذب دارند مدام در تلاشند تا واقعیت را عقلانی سازی ،کنند یعنی بدون استفاده از هیجان احساس و خلاقیت واقعیت را به چیزی منطقی تبدیل کنند تا نرمال به نظر برسد بهای این نقاب و نرمال به نظر رسیدن عدم احساس شادی و ارزشمند بودن است حتی اگر بقیه او را فردی موفق و با ارزش بدانند.
در نظریه وینیکات هر فردی خود کاذب و خود حقیقی را با سطوحی ،مختلف همزمان .دارند مانند مکانیزمهای دفاعی که در مواقع بحرانی و اضطراب آور میتواند از خود حقیقی محافظت ،کند اما همین دفاع میتواند پاتولوژیک شده و وضعیت را بدتر کند.
همه ما نیاز داریم تا تحت درمان باشیم
درمان به ما فرصتی دوباره میدهد ما اجازه مییابیم به پیش از زمانی بازگردیم که شروع کردیم کاذب باشیم، به زمانی که آن قدر مایوسانه نیاز داشتیم حقیقی باشیم در اتاق درمانگر در محیط امن و مراقبت آنها ما میتوانیم یک بار دیگر یاد بگیریم که واقعی باشیم؛ ما میتوانیم ،بدخلق سخت گیر بی اهمیت به هر کسی جز ،خودمان ،خودخواه بی احساس پرخاشگر و تعجب آور باشیم؛ و درمانگر خواهد پذیرفت و بدین وسیله به ما کمک خواهد کرد حس جدیدی از سرزندگی را تجربه کنیم که از همان آغاز باید همان جا می بود روان درمانی به ما کمک میکند که بتوانیم فرصتی را که هرگز برایمان فراهم نشده در جریان ارتباط با درمانگری خردمند و پرتحمل بازیابیم و به تجربه خود حقیقی مان با همه هیجانات منفی و شدیدش بپردازیم. این تجربه ما را برای تعدیل خود کاذب مان در بیرون از اتاق درمان آماده میسازد و محیط بیرون از اتاق درمان را برای ما قابل تحمل تر می.کند این تجربه به ما فرصت خلاقیت و بازی میدهد و ما میتوانیم خود حقیقی و خود كاذب مان را به صورت سالم و سازنده باهم ترکیب کرده و رفتاری تعدیل شده و پخته از لحاظ هیجانی و اجتماعی داشته باشیم.
- متن مقاله فوق توسط گروه امتداد من تالیف و در اختیار علاقمندان قرار داده شده است.
این مقاله را بصورت PDF دانلود و مطالعه نمایید
منابع:
- Winnicott EgoDistortion.pda
- Winnicott-true-false-self
- Donald Winnicott and His Theory about the False Self
فهرست مطالب
امتداد من پژوهش‌های خود در حوزه روان درمان تحليلی را در اختیار مخاطبين علاقمند به این حوزه قرار میدهد و به مخاطبين کمک میکند تا به دانش بالاتری در مورد الگوهای ارتباطی خود با افراد که در گذشته ارتباط داشته‌اند و در حال حاضر رابطه دارند آگاهی پیدا کنند و الگوهای ارتباطی که توسط درمانگر تکرار می‌شوند را مورد پژوهش و فرآیند تحليل قرار دهند.
لینک‌های مفید
- فروشگاه
- مشاوره
- تماس با ما
تمام حقوق برای امتداد من محفوظ بوده و استفاده از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است | طراحی و توسعه NETCOM